دعای هنگام تحویل سال پارسی

ارسال به تلگرام

شب ولادت میترا ،الهه ی مهر بر آن شویم همانند پیشینیان

اهریمن وجودمان را مغلوب ساخته تا روشنایی مهر و محبت در دلمان جوانه زند و بذر عشق و

دوستی طولانی ترین شب سال را منور کند

یلدا مبارک

برای مشاهده اس ام اس های بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

ارسال به تلگرام

روز نهم هر ماه «آذر» یا «اَتر»(Atar) نام دارد؛ آذر ایزد ویژه­ی همه­ی آتش­هاست و از احترام ویژه­ای نسبت به سایر آخشیج­ها (عناصر) برخوردار می­باشد و «جشن آذرگان» جشنی دیگر از جشن­های آتش است در گرامیداشت این آخشیج و ایزد منسوب به آن.

ابوریحان بیرونی در صفحه ۲۵۶ ترجمه­ی آثارالباقیه درباره­ی این جشن می­آورد :
« ... روز نهم آذر عیدی است که به مناسبت توافق دو نام آذرجشن می­گویند و در این روز به افروختن آتش نیازمند می­باشند و این روز جشن آتش است و بنام فرشته­ای که به همه­ی آتش­ها موکل است نامیده شده، زرتشت امر کرده در این روز آتشکده­ها را زیارت کنند و در کارهای جهان مشورت نمایند ... »
در «فرهنگ جهانگیری»، «برهان قاطع»، «مروج الذهب مسعودی» و «المدخل فی صناعة احکام النجوم» از کیا کوشیار ابن لبان با شهری جیلی، این جشن را «آذرخش» نوشته­اند.
در جشن­های آتش مردم روی بام­ خانه­ها آتش افروخته و آن روز را با شادی و شادمانی و پایکوبی و نیایش و فرآوری خوراک­های ویژه و «آفرینگان خوانی» جشن می­گیرند. نزد ایرانیان، جشن آذرگان از اهمیت ویژه­ای برخوردار بوده و همچون نوروز و مهرگان بر آن ارج می­نهاده­اند.
در این روز آتشکده­ها را آراسته و آذین بندی می­کردند و در آن جایگاه مقدس مراسم ویژه­ای برای جشن برگزار می­کردند. نظافت و پاکیزگی، از جمله ستردن موی و چیدن ناخن در این روز نیک بود و معتقد بودند در این روز مشاوره و رایزنی درباره­ی امور و دشواری­ها به نتیجه­ی مطلوب می­انجامد.
آتش به طور عموم از روزگاران بسیار کهن تا به امروز مورد توجه همه­ی اقوام روی زمین بوده و هر قوم و طایفه­ای به شکلی آن را ستوده­اند.
دانشمند آلمانی «شفتلویتز»(Sheftelwitz) در کتاب خود «آیین قدیم ایران و یهودیت» نوشتار بسیار مفیدی در این­باره دارد و نشان می­دهد که چگونه همه­ی ملل جهان از هر نژاد آتش را می­ستایند و از متمدن­ترین کشورها در اروپا تا وحشی­ترین قبایل آفریقایی در ستودن این عنصر درخشان با یکدیگر شریک هستند.
در نزد هندوان، «آگنی»(Agni) اسم آتش و نام پروردگار آن است و در «ریگ ودا»ی هندوان و اوستای ایرانیان اسم پیشوای دینی هر دو دسته از آریایی­ها، «اَتره­ون»(Athravan) می­باشد که به مانک آذربان و آن کسی که از برای پاسبانی آتش گماشته می­شود است.
همچنان در «وستالیس»(Westalis) در رم قدیم دختری پاکدامن و دانا از خاندانی شریف به نگهبانی و زنده نگه داشتن آتش مقدس در معبد «وستا»(Westa) موظف بوده است و در مدت خدمتش که 30 سال بوده، می­بایست با کمال پاکی و پرهیزگاری و تقدس به سر برد و نگذارد آتش مقدسی که پشتیبان دولت رم تصور می­شد خاموش گردد.

ارسال به تلگرام

روز عشق در سرزمین من از هنگام آفریده شدنم آغاز شد

ارسال به تلگرام

کورش بزرگ یا کورش کبیر (Cyrus) (به پارسی باستان: ‎‎‎‎‎‎‎‎‎ ) همچنین معروف به کورش دوم (۶۰۰ یا ۵۷۶ تا ۵۳۰ یا ۵۲۹ پیش از میلاد)، نخستین پادشاه و بنیان‌گذار شاهنشاهی هخامنشی (۵۵۹-۵۲۹ پیش از میلاد) است.او به شاه چهار گوشه جهان شهرت دارد (شاه پارس، شاه انشان، شاه ماد، شاه بابل، شاه سومر و اکد )

بخاطر بخشندگی، بنیان گذاشتن حقوق بشر، پایه‌گذاری نخستین امپراتوری چند ملیتی و بزرگ جهان، آزاد کردن برده‌ها و بندیان، احترام به دین‌ها و کیش‌های گوناگون و گسترش تمدن، شناخته شده‌است.

ایرانیان کوروش را پدر و یونانیان او را سرور و قانونگذار می‌نامیدند. یهودیان این پادشاه را، به منزله مسیح پروردگار بشمار می‌آوردند، ضمن آنکه بابلیان او را مورد تأیید مردوک می‌دانستند.

پدر : کمبوجیه یکم
مادر : ماندانا
نژاد : هخامنشی
تولد : ۶۰۰ یا ۵۷۶ پیش از میلاد
زادگاه : پارس
همسر : کاساندان
فرزندان : کمبوجیه/بردیا/آتوسا/آرتیستون/مروئه
مرگ : ۵۳۰ یا ۵۲۹ پیش از میلاد
محل درگذشت : سیردریا
آرامگاه : پاسارگاد

ارسال به تلگرام

یکی از شگفتی های پارسه / تخت جمشید

تاکنون بیش از 30 هزار گل نبشته از کاوش های پارسه /تخت جمشید

 به دست آمده که از نظر ابعاد و متن کوچک و مختصر هستند

اما به لحاظ محتوا از با ارزش ترین اسناد دوران هخامنشی

به شمار می روند. بر اساس این گل نبشته ها که در حال

حاضر اکثر آنها در آمریکا نگهداری می شوند، مشخص

گردیده که در دوران فعالیت تخت جمشید، به کارگران

دستمزد پرداخت می شده، حقوق زن و مرد برابر بوده،

 زنان می توانستند کار کنند و یا کار نیمه وقت اختیار نمایند،

 زنان از حق ارث برابر برخوردار بودند، مادران از حقوق

 زایمان و کودکان از حمایت های اجتماعی بهره مند

می گشتند. این همه تامین اجتماعی که به

قول خانم پروفسور کخ حتی امروزه در کشوری

مانند آلمان هم بطور کامل انجام نمی شود،

برای پانصد سال پیش از میلاد به معجزه می ماند.

بی شک گل نبشته های اداری، سندی قطعی و

بی چون و چرا از نظام اداری و اجتماعی دوران هخامنشان هستند.

ارسال به تلگرام

نام سی روز ماه در ایران باستان

در ایران باستان هرماه سی روز داشت و نام روز ها به این ترتیب بودند:

1-هرمزد 2-بهمن روز 3-اردیبهشت روز 4-شهریور روز 5-سپندارمذ روز 6-خرداد روز

7-امرداد روز 8-دی بآذر روز 9-آذر روز 10-آبان روز 11-آبان روز 12-ماه روز

13-تیر روز 14-گوش روز 15-دی بهمرروز 16-مهر روز17-سروش روز

18- زشن روز 19-فروردین روز 20-بهرام روز 21- رام روز 22-باد روز

23-دی بدین روز 24- دین روز25- ارد/اشی روز 26-اشتاد روز

27 آسمان روز 28-زامیاد روز 29- مهر اسپند روز 30-انیران روز.

ارسال به تلگرام

در عهد باستان مراسم جشن نوروز به مدت 21‌روز برگزار مي‌گرديد كه در هر روز برنامه‌يي خاص انجام مي‌گرفت.

1. از اول تا روز سوم براي ديد و بازديد خويشاوندان و بزرگان.

2. از روز سوم الي روز ششم فروردين، ديد و بازديد همگاني و برگزاري جشن رپيثون.

3. از روز ششم الي روز نهم، براي اجراي جشن خوردادگان.

4. از روز نهم الي سيزدهم، بار عام شاهي براي پذيرفتن عموم طبقات هر يك به‌نوبه خود بود.

5. ازروز سيزدهم الي روز نوزدهم، براي تفريحگاههاي خارج از شهر.

6. ازروز نوزدهم الي بيست و يكم، براي اجراي مراسم جشن فروردگان

7. روز بيست و يكم پايان جشن و مخصوص تفريح و گردش در خارج از شهر است(5).

در يك تقسيم‌بندي ديگر، فروردين به شش قسمت تقسيم مي‌گرديد:

1. پنج روز اول به پادشاه و اشراف مربوط بود و آنها جشن ويژه داشتند.

2. پنج روز دوم براي بخشش اموال ودريافت هداياي نوروزي از طرف پادشاه.

3. پنج روز سوم متعلق به خدمتگزاران بود.

4. چهارمين پنج روز به خواص تعلق داشت.

5. پنج روز پنجم به لشكريان.

6. ششمين قسمت پنج روزه به رعايا اختصاص داشت(6).

اين تقسيم‌بندي به قول جاحظ در المحاسن الاضد زمان جمشيد و به قول بيروني در آثارالباقيه بعد از جمشيد و بنا به نظر ذبيح‌الله صفا در زمان ساسانيان معمول بوده است.

نقسيم‌بندي ديگر هم وجود داشته است كه به نوروز خاصه و نوروز عامه تقسيم مي‌شده. پنج روز اول را نوروز عامه و بقيه روزهاي نوروز را نوروز خاصه مي‌گفتند.

ارسال به تلگرام